Anita Ureel |
||
Een onverwachte ontmoeting Anita Ureel uit Nieuwpoort zat vele jaren terug in een ‘heel serieuze dip’. In die periode kreeg ze op een avond bezoek van een toegewijde katholieke vrouw, die nog maar pas verkering had met Anita’s broer. ‘Tegen haar flapte ik er zomaar uit hoe diep ik wel zat.’ ‘Maar jij bent hier ook met een doel, hoor’, antwoordde de jonge vrouw gevat. Het was het begin van een hele omwenteling in het leven van Anita. Zitten wachten ‘Al een hele tijd vroeg ik me af wat ik moest doen in mijn leven. Telkens gewoon thuis zitten wachten tot Urbain, mijn ventje, thuiskwam van zijn job op zee? Op kinderen moest ik ook al niet rekenen, zo had de dokter me al gezegd. En Urbain had mij duidelijk laten verstaan dat hij er absoluut niet voor was dat ik zou gaan werken. Loop ik hier dan voor niets: geen kinderen opvoeden, niet gaan werken en enkel zitten wachten op mijn man? Ik zag dat absoluut niet zitten, maar leek er mij te moeten bij neerleggen.’ Missaaltje ‘Toen kwam op een avond de vriendin van mijn broer langs. Een lieve katholieke vrouw op wie niets aan te merken viel. Het vloog er zo uit hoe ellendig ik me voelde. “Maar God heeft voor jou ook een opdracht. Jij bent hier ook met een doel!”, was alles wat ze zei. De hele daaropvolgende nacht lag ik te denken aan haar woorden. God? Dat was nooit bij me opgekomen. Als het waar was dat God een doel met me had, moest ik weten wat dat was. Misschien dat ik het wel zou vinden in dat missaaltje van mijn plechtige communie? ’s Anderendaags ben ik het gaan zoeken op zolder. In mijn oude missaaltje zag ik allemaal kleine stukjes van de epistels en het evangelie. Ik wist niet wat dat was. Maar ik las ook: “Wie een kind opneemt in Mijn naam, die neemt Mij op.”’ Gebeten ‘Een kind opnemen ... Dat is nu eens een goed idee, dat is wat ik zoek. Je begrijpt wel dat ik die eerste dagen verder las in dat missaaltje, want het intrigeerde me geweldig. Ik stond met een zo groot vraagteken, en dat was al direct ingevuld. Nu wilde ik wel meer weten van God. Nog tijdens diezelfde zeereis van Urbain nam ik de tram naar Oostende, om daar heimelijk een Bijbel te kopen. Die Bijbel heb ik toen verslonden, zo was ik erdoor gebeten en gegrepen! Hier had ik nog nooit van gehoord. In de Bijbel ontdekte ik de liefde van God, de liefde van Jezus. Het was alsof er een wereld openging.’ Hel ‘Zoals gebruikelijk in ons katholieke landje wilde ik iets voor God terugdoen. Nu zou ik zeggen dat ik verlangde naar een adoptiekind. Toen ik er bij zijn terugkeer met Urbain over sprak, ging hij meteen akkoord. Hij had daar ook nog niet eerder aan gedacht, maar zag dat wel zitten. Tegen dat hij de volgende keer terug was van op zee, had ik al alle papieren ingevuld klaarliggen. En 6 maanden later hadden we al de oudste van onze 2 jongens. Sussen ‘Vervolgens mocht ik catechese beginnen geven. De mensen in de katholieke gemeenschap deden echt wel hun best om me op te vangen: naaiclub, koffiekrans en zo. Maar ik kreeg geen onderwijs, leerde niets bij over God, hoewel ik nog helemaal onwetend was. Er was vooral koffie. 14 jaar was ik zo op de sukkel. Ik zat met zoveel vragen, maar kreeg er absoluut geen antwoorden op. Ik werd gesust met “Oh, je moet daar niet zoveel van willen weten, of daar niet zoveel achter zoeken.” Ik bad dan ook vele jaren dat ik toch wel een pater of zo zou mogen ontmoeten, die me verder zou kunnen helpen op godsdienstig vlak. En ondertussen keek ik ook “over de muur”, naar wat ik de protestanten noemde, op tv: Henk Binnendijk en Willem Glashouwer en zo. Want ik had een onstilbaar verlangen gekregen om meer over God te weten.’ Markt ‘Ik kwam geen pater tegen, maar wel een christen marktkramer: Samuel. In de jaren ’80 stond hij op de markt in Nieuwpoort met een boekentafel. Op een dag zag ik hem daar staan en sprak hem aan. De manier waarop hij over Jezus praatte, had een ongelooflijke impact op me. Dit was waarnaar ik zocht. In die periode had ik ook al gebeden om een boekje dat me verder zou brengen. Samuel bood me een boekje aan dat precies was wat ik in die periode zocht. Hij nodigde me ook uit voor een voordracht over de Bijbel, in ’t Kasteeltje. Ondanks een tegenvallende eerste kennismaking liet ik me overhalen om toch nog een tweede keer te gaan. Wat ik hoorde sprak me nu wel geweldig aan. Ik dacht: dit is zoals het in de Bijbel staat.’ Informeren ‘De tijd daarop begon ik dan regelmatiger Bijbelstudies te bezoeken. Eerst nog sporadisch, want Urbain was nog niet overtuigd dat het niet om een sekte ging. Hij zat er ook wel mee in, omdat hij merkte dat ik er volledig door ingenomen was. Maar na wat informeren werd hij gerustgesteld. En op de duur zag hij ook in dat dit een behoefte in mij was die werd ingevuld. Pil slikken ‘De liefde van God voor mij en voor de mensheid, kende ik al. Ik had ook zelf een overvloedige liefde voor Christus gekregen. Maar dat ik zelf een verlosser nodig had, omdat ik een zondaar was ... Ik snapte wel dat Christus aan het kruis gestorven was om de mensen te redden, maar niet dat dit ook voor mij persoonlijk was. Ik had aanvankelijk vooral oog voor de fouten van anderen. Maar Christus kwam hierin tegemoet en genas eerst alle wonden en stilde alle pijn. Pas nadat God me jarenlang gekoesterd had in Zijn liefde, toonde Hij me dat ik zelf niet beter was en dat ik ook vergeving nodig had. Dat laatste was wel een bittere pil. Maar ik heb die graag geslikt, omdat ik mijn God al zovele jaren mocht leren kennen als dé liefde.’ Wens je te reageren? |